Στο Διαδίκτυο το συναντάτε ξανά και ξανά: Εάν θέλετε να χρησιμοποιήσετε οποιαδήποτε υπηρεσία, πρέπει πρώτα να "εγγραφείτε". Μόλις το κάνετε αυτό, έχετε έναν "λογαριασμό". Ε;
Ένας λογαριασμός - εξηγείται απλά!
Ο "Λογαριασμός" προφέρεται "Äckaunt" με έμφαση στη δεύτερη συλλαβή. Στα γερμανικά αυτό ονομάζεται απλά "λογαριασμός". Αλλά αυτό αφορά οριακά μόνο τους τραπεζικούς λογαριασμούς. Στην πληροφορική, κάποιος μιλά γενικά για "λογαριασμούς χρηστών" ή στα αγγλικά: "λογαριασμούς χρηστών", με άλλα λόγια: "Juser Äckaunts". Στοιχηματίζετε ότι έχετε πολλά από αυτά;
Σε γενικές γραμμές, ένας λογαριασμός χρήστη ρυθμίζεται την πρόσβαση σε ένα σύστημα υπολογιστή. Οι λογαριασμοί χρηστών ανήκουν συνήθως σε ένα όνομα χρήστη και προστατεύονται με κωδικό πρόσβασης.
Οι περισσότεροι λογαριασμοί χρηστών είναι πιθανό να είναι για τοπικές συσκευές όπως υπολογιστές, φορητούς υπολογιστές, tablet ή κινητά τηλέφωνα. Μέχρι τη δεκαετία του 1990 υπήρχαν υπολογιστές που μπορούσαν να χρησιμοποιηθούν χωρίς κωδικό πρόσβασης. Αλλά από τότε αυτό έχει φύγει από τη μόδα για λόγους ασφαλείας.
Οι λογαριασμοί χρηστών είναι υποχρεωτικοί για τις περισσότερες υπηρεσίες Διαδικτύου, όπως ηλεκτρονικό ταχυδρομείο, τράπεζες, κοινωνικά δίκτυα όπως το Facebook, φόρουμ, υπηρεσίες φωτογραφιών και ούτω καθεξής. Σίγουρα: Δεν θέλετε άγνωστοι να έχουν πρόσβαση στα e-mail σας, στον τραπεζικό σας λογαριασμό και ούτω καθεξής.
Με τις περισσότερες υπηρεσίες, δεν χρειάζεται να υποβάλετε αίτηση για λογαριασμό χρήστη, απλά τον δημιουργείτε μόνοι σας. Αυτή η διαδικασία ονομάζεται "εγγραφή". Πρέπει πάντα να εισάγετε ένα όνομα χρήστη και έναν κωδικό πρόσβασης. Το όνομα χρήστη είναι συνήθως ελεύθερα επιλέξιμο, αλλά δεν πρέπει να έχει εκχωρηθεί στο σχετικό σύστημα. Μπορείτε επίσης να δημιουργήσετε τον κωδικό πρόσβασης μόνοι σας - ή να τον δημιουργήσετε από μια γεννήτρια κωδικών πρόσβασης.
Όποιος χρησιμοποιεί εντατικά το Διαδίκτυο θα συγκεντρώνει μεγάλο αριθμό λογαριασμών χρηστών με την πάροδο του χρόνου. Είναι λογικό να κρατάτε σημειώσεις σχετικά με αυτό για να μην χάσετε ίχνος.
