Τα τσιπ μνήμης διαμορφώνονται κυρίως με συστήματα Windows. Λειτουργούν άσκοπα αργά στο Linux.
Linux / German / Open SourceΤο Πρόσφατα αγόρασα ένα νέο USB stick που ήθελα να χρησιμοποιήσω ως εφεδρική μονάδα στο OpenSuse Linux. Αλλά το πρώτο αρχείο δεν ήταν δυνατό να αποθηκευτεί. Wasταν ένα αρχείο εικόνας DVD 4,3 gigabyte. Έλεγξα το ραβδί και διαπίστωσα ότι ήταν μορφοποιημένο με το σύστημα αρχείων FAT32, το οποίο επιτρέπει μόνο αρχεία έως 4 gigabytes. Συνδέω το ραβδί σε υπολογιστή με Windows και το διαμορφώνω με το NTFS, τη σύγχρονη μορφή των Windows. Τώρα το κατάστημα δέχθηκε επίσης μεγαλύτερα αρχεία.
Αλλά και πάλι στο Linux έπρεπε να περιμένω για ώρες μέχρι να είναι έτοιμα τα αντίγραφα ασφαλείας. Αυτό μου φάνηκε περίεργο. Ξεκίνησα την οθόνη συστήματος και δημιούργησα έναν αισθητήρα για πρόσβαση εγγραφής σε αυτό το ραβδί, καταχωρήθηκε ως sdc1. Παρατήρησα ταχύτητα εγγραφής μόνο 8 έως 12 kilobytes ανά δευτερόλεπτο. Είναι σίγουρα πολύ αργό.
Στον πίνακα διαδικασίας, παρατήρησα μια διαδικασία που προφανώς είχε να κάνει με το NTFS. Ταν υπεύθυνος για το ένα τρίτο του φορτίου του συστήματος. Έτσι αποφάσισα να μορφοποιήσω το USB stick με ένα σύστημα αρχείων Linux. Στο Yast αυτό λειτουργεί με το "Partitioner", το οποίο μπορείτε να βρείτε στην ενότητα "System". Επέλεξα το ext4 ως σύστημα αρχείων και με την ευκαιρία δημιούργησα το διαμέρισμα σε κρυπτογραφημένη μορφή. Αυτό είναι πολύ εύκολο στο Linux: Σημειώνετε ότι η κρυπτογράφηση πρέπει να πραγματοποιηθεί και εισάγετε έναν κωδικό πρόσβασης δύο φορές.
Τέλος, έπρεπε να ορίσω τα δικαιώματα πρόσβασης ώστε να έχω πρόσβαση στο stick ως κανονικός χρήστης. Η δράση άξιζε τον κόπο: η ταχύτητα γραφής στο USB stick είναι τώρα 5 έως 6 megabyte ανά δευτερόλεπτο.
Περισσότερα για το θέμα "συστήματα αρχείων"
